تخلیه آب ریه در منزل چگونه انجام می‌شود؟
این مقاله توسط پزشکان متخصص مهر درمان بازبینی و تایید شده است .
تخلیه آب ریه در منزل روشی است که برای خارج کردن مایع یا هوا از اطراف ریه‌ها انجام می‌شود. یک سوزن از طریق دیواره قفسه سینه به فضای پلور وارد می‌شود. فضای پلور، فضای نازکی بین پلورا و دیواره داخلی قفسه سینه است. پلور، غشای دولایه‌ای است که ریه‌ها را احاطه کرده است. مقدار کمی مایع در حفره پلور وجود دارد. این مایع از مالش جنب به یکدیگر در هنگام تنفس جلوگیری می‌کند. افزایش بیش از حد مایع در فضای پلور را پلورال افیوژن می‌نامند. وقتی این اتفاق می‌افتد، نفس کشیدن سخت می‌شود، زیرا ریه‌ها کاملاً باد نمی‌شوند. پلورال افیوژن می‌تواند باعث تنگی نفس و درد شود. این علائم ممکن است پس از فعالیت بدنی بدتر شوند.
چرا تخلیه آب ریه انجام می‌شود؟
توراسنتز یا تخلیه آب ریه ممکن است برای یافتن علت پلورال افیوژن انجام شود. همچنین، این روش را می‌توان برای درمان علائم پلورال افیوژن به منظور پاکسازی مایع اضافی انجام داد. مایع خارج شده در این روش سپس در آزمایشگاه آنالیز می‌شود. توراسنتز برای تشخیص برخی از مشکلات سلامتی که در زیر ذکر شده است، استفاده می‌شود:
- نارسایی احتقانی قلب (CHF). (شایع‌ترین علت پلورال افیوژن)
- عفونت‌های ویروسی، قارچی یا باکتریایی
- سرطان ریه
- لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) و سایر بیماری‌های خود ایمنی
- التهاب پانکراس (پانکراتیت)
- لخته شدن خون در ریه (آمبولی ریه)
- ناحیه پر از چرک در فضای پلور (آمپیم)
- نارسایی کبد
- سل (TB)
- ذات الریه
- واکنش به مواد مخدر
پزشک شما ممکن است دلایل دیگری برای انجام توراسنتز داشته باشد.
آیا تخلیه آب ریه در منزل خطرناک است؟
همه رویه‌ها خطراتی دارند. خطرات این روش می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- تجمع هوا در فضای پلور باعث فروپاشی ریه می‌شود (پنوموتوراکس).
- خونریزی
- عفونت
- آسیب کبد یا طحال
خطرات احتمالی این روش ممکن است بسته به سلامت عمومی شما و سایر عوامل متفاوت باشد. از پزشک خود بپرسید که چه خطراتی در شرایط شما وجود دارد و در مورد نگرانی‌های خود صحبت کنید. توراسنتز در افرادی که مشکلات خونریزی دارند، انجام نمی‌شود.
چگونه باید برای تخلیه آب ریه در منزل آماده شویم؟
پزشک شما این روش را برای شما توضیح خواهد داد. هر سوالی که ممکن است در مورد این روش داشته باشید از پزشک خود بپرسید. از شما خواسته می‌شود که یک فرم رضایت را امضا کنید که در آن رضایت به انجام اقدام می‌دهید. فرم را با دقت بخوانید. در مورد موضوعاتی که فکر می‌کنید واضح نیستند، سوال بپرسید. در مورد موارد زیر با پزشک صحبت کنید.
- اگر باردار هستید یا ممکن است باردار باشید.
- حساسیت به هر نوع دارو، لاتکس، نوار یا داروهای بیهوشی
- تمام داروهایی که مصرف می‌کنید، از جمله نسخه‌ها، داروهای بدون نسخه، ویتامین‌ها، گیاهان دارویی و سایر مکمل‌ها
- مشکلات خونریزی گذشته
- درباره داروهای رقیق کننده خون (ضد انعقاد)، آسپرین یا داروهایی که بر لخته شدن خون تأثیر می‌گذارند.
قبل از تخلیه آب ریه، پزشک ممکن است بخواهد آزمایش‌های تصویربرداری را انجام دهد. این آزمایش‌ها برای تعیین محل مایعی که قرار است خارج شود، انجام می‌شود. برخی از آزمایشات زیر ممکن است انجام شود:
- اشعه ایکس قفسه سینه
- فلوروسکوپی قفسه سینه
- سونوگرافی
- سی تی اسکن
بیشتر مطالعه کنید: سونوگرافی در منزل
توراسنتز چگونه انجام می‌شود؟
در برخی موارد، این روش نیاز به بستری شدن دارد و در برخی موارد دیگر، بیمار در همان روز به خانه فرستاده می‌شود. با پیشرفت تکنولوژی این روش در منزل بیمار نیز انجام می‌شود. روش انجام تخلیه آب ریه ممکن است از بیمار به بیمار دیگر متفاوت باشد. روش انتخابی به وضعیت سلامتی شما و قضاوت پزشک بستگی دارد. در بیشتر موارد، توراسنتز مراحل زیر را دنبال می‌کند:
از شما خواسته می‌شود که لباس‌ها و لوازم جانبی خود را دربیاورید و لباس مخصوص ارائه شده را بپوشید. ممکن است از طریق لوله بینی یا ماسک صورت به شما اکسیژن داده شود. در طول عمل، ضربان قلب، فشار خون و تنفس شما توسط پزشک کنترل می‌شود. در حالت نشسته روی تخت خواهید بود. بازوهای خود را روی نواحی حمایتی در طرفین قرار می‌دهید. این موقعیت به باز کردن فضاهای بین دنده‌هایی که سوزن وارد می‌شود، کمک می‌کند. محل قرار گرفتن سوزن روی پوست با محلول ضدعفونی‌کننده تمیز می‌شود. داروی بی‌حس‌کننده (بی‌حس‌کننده موضعی) به ناحیه تزریق می‌شود. هنگامی که ناحیه بی‌حس شد، پزشک یک سوزن را بین دنده‌ها وارد می‌کند. ممکن است با پیشروی سوزن مقداری فشار احساس کنید. سپس مایع به آرامی به داخل سوزن کشیده می‌شود.
مراقبت بعد از تخلیه آب ریه
در طول عمل، از شما خواسته می‌شود که در زمان‌های خاصی بی‌حرکت بمانید، نفس عمیق بکشید یا نفس خود را حبس کنید. در صورت وجود مقدار زیادی مایع می‌توان سوزن را لوله کرد. این لوله، اجازه تخلیه بیشتر مایع را می‌دهد. مایع در یک بطری یا کیسه جمع آوری می‌شود. در برخی موارد، یک لوله انعطاف پذیر (کاتتر) به جای سوزن قرار داده می‌شود و لوله به مدت یک یا دو روز بسته می‌شود.
هنگامی که مایع کافی مصرف شود، سوزن خارج می‌شود، باند و پانسمان روی ناحیه اعمال می‌شود. نمونه‌های مایع به آزمایشگاه ارسال می‌شوند. پس از انجام تخلیه آب، فشار خون، نبض و تنفس شما توسط پزشک کنترل می‌شود. پانسمان در محل سوراخ از نظر وجود خون و سایر مایعات بررسی می‌شود. در خانه، می‌توانید به رژیم غذایی و فعالیت‌های معمولی خود بازگردید، مگر اینکه پزشک به شما دستور دیگری بدهد. از شما خواسته می‌شود تا چند روز فعالیت بدنی شدید انجام ندهید.
بادرود،اگرپزشک به کار خود مسلط باشد بسیار عالیست .
این آخرین راهه؟؟ قبل از این چه کاری میشه دکتر بکنه ؟؟؟
من با بی حسی و بیهوشی حساسیت دارم چکار کنم
بیشترین اهمیت این اقدام زمانی هست که بیمار دیسترس و تنگی نفس شدید داره در صورت ادامه وضعیت ، خطر مرگ رو بدنبال خواهد داشت