در این قسمت از مصاحبه با پیشکسوتان، این افتخار نصیبمان شده است که در خدمت جناب پروفسور داریوش فرهود، پدر علم ژنتیک ایران باشیم. جناب پروفسور داریوش فرهود در سال 1972 مدرک دکترای ژنتیک انسانی را از ماینتس آلمان و در سال 1991 به‌عنوان استاد ژنتیک پزشکی از دانشگاه مونیخ دریافت کرد و مؤسس گروه ژنتیک انسانی در دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1352 (1973) است. ایشان همچنین بنیان‌گذار انجمن تالاسمی ایران نیز بوده‌اند.

گزیده از صحبت‌های جناب پروفسور فرهود:

  • می‌توانم بگویم خاطراتم را از سه یا چهارسالگی به‌خاطر دارم. ازآنجایی‌که پدرم فرهنگی بود و بسیار با من سخت می‌گرفت، مرا به فکرکردن وامی‌داشت. با من از داستان‌ها، اشعار سعدی و حافظ و… حرف می‌زد. گویی که دارد با همکارش صحبت می‌کند و همیشه به من می‌گفت تو کودکی نکردی و حقیقتاً هم همین‌گونه بود. چراکه برادر و خواهری هم نداشتم.
  • در 19 سالگی و پس از گرفتن مدرک دیپلم، به آلمان رفتم که تقریباً 11 الی 12 سال از جنگ جهانی دوم گذشته بود و هنوز آثار جنگ جهانی دوم در آن دیده می‌شد. اما به‌قدری سیستم سر جای خود قرار گرفته بود و آلمانی در همه زمینه با اصول فعالیتت می‌کردند که اصلاً عواقب جنگ حس نمی‌شد.
  • هرچه که دارم مدیون آن شکست هستم. شکست‌ها برای افراد و جوامعی که به هوش باشند، بزرگ‌ترین تلنگر موفقیت است. من همواره می‌گویم که انسان، بزرگ‌ترین تصمیمات زندگی‌اش را در اوج و بلندای قله موفقیت نمی‌گیرد، بلکه در دره عدم موفقیت می‌گیرد.
  • هم‌زمان در سه دانشکده تحصیل می‌کردم که البته روان‌شناسی را تا حدود لیسانس ادامه دادم؛ اما دکترای انسان‌شناسی و دکترای پزشکی خود را دریافت کردم. در کنار تحصیل هم شب‌ها کار می‌کردم.
  • اگر یکی از من بپرسد که از صفات بارز شما چیست، می‌گویم برنامه‌ریزی. با آنکه شکست‌خورده بودم و شرایطم سخت بود؛ اما برای خودم یک برنامه 10 ساله با تاریخ دقیق نوشته بود که باید در فلان تاریخ دکترای پزشکی خود را بگیرم و علت آنکه روانشناسی را تا دکتری ادامه ندادم، درخواست‌های بود که از ایران برای بازگشت من می‌شد.
  • من حتی در برنامه ده سال خود یادداشت کرده بودم که باید سال 72 در ایران و فلان دانشگاه ژنتیک را راه‌اندازی کنم و شاید باورتان نشود؛ اما در سال 1972 به ایران آمدم و در همان دانشگاه سخنرانی کردم و بخش ژنتیک را راه‌اندازی کردم.
  • آرزو برنامه نیست! اگر برنامه‌ای می‌نویسید باید دقیق باشد و حتی خطرهای آن را هم محاسبه کنید؛ اما برخی به‌جای برنامه‌ریزی، آرزو نامه می‌نویسند.
  • آن زمان اگر کسی حرفی از ژنتیک می‌زد می‌گفت که گاو سفید با گام مشکی ترکیب شود فرزندشان گاو ابلق می‌شود. البته کل خاورمیانه در آن زمان در ژنتیک انسانی سوادی نداشت و البته ما در حال پیشرفت بودیم.

پیشنهاد می‌کنیم حتماً این مصاحبه سرشار از دانش، تجربه و اندرز را به تماشا بنشینید تا از کلام شیوا و دلنشین جناب پروفسور فرهود نهایت لذت را ببرید.