نگهداری از سالمندان پیرچشم
این مقاله توسط پزشکان متخصص مهر درمان بازبینی و تایید شده است .
مانند هر بافتی در بدن، بافت‌های چشم نیز بافت‌هایی هستند که به‌مرور زمان پیر می‌شوند و ممکن است برخی مشکلات به دلیل این پیری ایجاد شود. یکی از این مشکلات پیرچشمی است. پیرچشمی، اختلال در دید نزدیک مرتبط با افزایش سن است. این مشکل معمولاً در سنین ۳۵-۴۰ سالگی در فرد شروع می‌شود و تا ۶۰ سالگی پیشرفت می‌کند. نگهداری از سالمندان پیرچشم یکی از مواردی است که باید به آن توجه شود. از آنجایی که اغلب سالمندان با بیماری دسته و پنجه نرم می‌کنند، اضافه‌شدن پیرچشمی بخش دیگری از توانایی‌های بالقوه آنها را نیز تحت شعاع قرار می‌دهد. رعایت برخی جزئیات در نگهداری از سالمندان پیر می‌تواند به طور قابل توجهی به بهبود وضعیت آنها کمک کند.
نگهداری از سالمندان پیرچشم
پیرچشمی، یک اختلال بینایی نزدیک است که با افزایش سن و در نتیجه کاهش قابلیت انطباق و تمرکز عدسی در چشم، یعنی از دست دادن انعطاف‌پذیری عدسی در چشم، ظاهر می‌شود و شدت آن می‌تواند با افزایش سن، بیشتر شود. عدسی تغییر شکل می‌دهد تا اجسام در فواصل مختلف از چشم به‌راحتی دیده شوند. این فرایند تغییر شکل، تطبیق نامیده می‌شود. لنز‌ها از حدود ۱۴ سالگی به‌تدریج، شروع به سفت‌شدن می‌کنند. به همین دلیل، توانایی آنها در تغییر شکل کاهش می‌یابد و مشکلات بینایی تجربه می‌شود. لنز‌ها تا حدود ۶۵ سالگی به سخت‌شدن ادامه می‌دهند. دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث می‌شود تا لنز‌ها انعطاف‌پذیری خود را به دلیل افزایش سن از دست بدهند، این بخشی طبیعی از پیری محسوب می‌شود. در بسیاری از افراد دیده می‌شود و عموماً همه به این بیماری مبتلا هستند.
معاینه منظم چشم برای سالمندان
معاینه منظم چشم از ابتدای دهه ۴۰ برای افراد مفید است. کنترل چشم باید هر ۲ سال یکبار انجام شود؛ بنابراین، در صورت بروز چنین مشکلی، می‌توان آن را به‌موقع تشخیص داد و دوره‌ای را بر اساس آن دنبال کرد.
مشکلی که در پیرچشمی تجربه می‌شود، در واقع همان مشکل دوربینی است که باید توسط پزشک چک شود. اگرچه مشکلات تجربه شده در دوربینی و پیرچشمی یکسان است، اما دلیل این مشکل در واقع متفاوت است. در حالی که کره چشم در دوربینی کوتاه‌تر از آنچه که باید باشد، در پیرچشمی در نتیجه سخت‌شدن و از دست دادن انعطاف عدسی نسبت به سن بالا، مشکلاتی شروع می‌شود.
پیرچشمی یک مشکل چشمی است که به‌کندی درحال‌رشد است در صورت بروز موارد زیر به احتمال زیاد دچار آن خواهید شد:
- مشکل در خواندن حروف کوچک و بسته‌بندی روی دارو
- باید مطالب خواندنی (کتاب، مجلات، منوها، دستگاه‌های دیجیتال، برچسب‌ها و غیره) را در کنار هم نگه دارید.
- مشکل در دیدن اشیا نزدیک
- همچنین باعث می‌شود که خستگی بینایی را تجربه کنید.
نگهداری از سالمند پیرچشم زمانی حائز اهمیت می‌شود که علاوه بر بیماری پیرچشمی، مشکلات و بیماری‌های بیشتری نیز داشته باشد. در چنین مواردی وجود یک کمک پرستار و مراقب در منزل می‌تواند روند زندگی وی را به‌شدت کیفیت بخشد.
علائم پیرچشمی چیست؟
در برخی از افراد مسن، علائم پیرچشمی ممکن است وجود نداشته باشد، اما با این حال می‌توان به وجود بیماری پیرچشمی پی برد؛ زیرا اغلب این بیماری باعث مشکلات بینایی دیگری در فرد می‌شود. این مشکلات ممکن است علائم و نشانه‌های واقعی پیرچشمی را پنهان کنند.
- افراد مبتلا به پیرچشمی، هنگام خواندن چیزی یا نگاه‌کردن به یک شی، میل به دورشدن دارند تا بتوانند بهتر ببیند چرا که اجسام نزدیک‌تر از ۵۰ سانتی‌متر به چشم، تارتر می‌شود.
- با پیشرفت بیماری، درد در پیشانی و شقیقه‌ها ظاهر می‌شود که ناشی از ناتوانی طولانی مدت در دید واضح است.
- نیاز به نور روشن هنگام خواندن چیزی مانند کتاب یا روزنامه
- مشکل در دیدن واضح برخی از اجسام دور پس از فوکوس بر روی یک شی نزدیک یا پس از خواندن، زیرا چشمی که روی شی نزدیک تمرکز می‌کند سعی می‌کند هماهنگی ایجاد کند تا جسم دور را به‌وضوح ببیند.
علل پیرچشمی چیست؟
علت پیرچشمی هنوز به طور کامل کشف نشده است، اما در نتیجه بررسی‌ها، نظراتی به وجود آمده است. پیرچشمی که عموماً در سنین ۳۸ تا ۴۵ سالگی دیده می‌شود، در نتیجه سفت‌شدن عدسی چشم در طول زمان، از دست دادن انعطاف‌پذیری خود به دلیل سخت‌شدن، بدتر شدن ساختار کپسول در ساختار عدسی رخ می‌دهد و تغییر شکل الیاف چشم که به حرکت عدسی کمک می‌کند، مرتبط با افزایش سن است. عدسی در چشم، شفاف و انعطاف‌پذیر است و از نظر ساختاری توسط یک کپسول خارجی احاطه شده است و با ساختار‌های مختلف چشم هماهنگ است. برخی از سلول‌های چشمی توانایی تجدید مداوم خود را ندارند.
نگهداری از سالمندان پیرچشم بعد از جراحی پیرچشمی
وقتی به جراحی پیرچشمی اشاره می‌شود، اولین چیزی که به ذهن می‌رسد استفاده از لیزر روی قرنیه یا قراردادن لنز چند کانونی/سه کانونی یا تطبیقی لنز داخل چشمی است. درمان موفقیت‌آمیز از طریق این روش‌ها امکان‌پذیر است. در روشی که به عنوان لیزر روی قرنیه شناخته می‌شود، قرنیه توسط لیزر کشیده می‌شود. این روش عموماً برای افراد بالای ۴۰ سال مناسب است که تمایلی به استفاده از عینک یا لنز ندارند و علاوه بر پیرچشمی، بیماری‌های چشمی مختلفی نیز دارند. بیماری‌های چشمی که در کنار پیرچشمی دیده می‌شود، می‌تواند نزدیک‌بینی، دوربینی یا آستیگماتیسم باشد. این روش با روش بی‌حسی قطره‌ای انجام می‌شود و بیمار بلافاصله پس از عمل می‌تواند به زندگی عادی خود ادامه دهد.
اما افراد مسن ممکن است دوره نقاهت طولانی‌تری داشته باشند. بهبود بینایی نیز ممکن است بسته به‌سلامت عمومی فرد، سایر شرایط در چشم (مانند دژنراسیون قرنیه، دژنراسیون ماکولا یا گلوکوم) و نوع عدسی مورد استفاده، متفاوت باشد. علاوه بر این، اگر بیمار قبل از عمل مشکلات چشمی داشته باشد، ممکن است این مشکلات بعد از عمل نیز ادامه پیدا کند. با این حال، بیماران معمولاً طی چند هفته یا چند ماه پس از جراحی، دید واضح‌تری دارند.
در چنین مواردی و همچنین در صورت بروز عوارض، می‌توانید از خدمات مراقب در منزل و بیمارستان استفاده کنید تا تمامی نکات مراقبتی بیمار را انجام دهد و در انجام امور روزانه به وی یاری برساند.
نظرات: